سیصد و یکمانه

ساخت وبلاگ
image
بسم الله الرحمن الرحیم

اولین باری که وبلاگ ساختم برمیگرده به حدود شش سال پیش.بعد از اون دوستایی پیدا کردم که هر چند مجازی اما از دوستای حقیقیم در اون سالها بیشتر باهاشون ارتباط دارم.
وبلاگ برای من اصالتی آمیخته با غم داره.مثل قاب عکسهای قدیمی،که هر وقت نگاهشون میکنی هزارتا خاطره زنده میشن جلوی چشمت؛چه خوب چه بد،دلتنگی میارن.بهم ثابت شده گذشته همیشه حسرت رو بهمراه داشته.به خاطر همین وبلاگ ها همیشه یه گرد غم روشون هست.مثل قبرن.نشون از آدمی که قبلا اینجا بوده.اما حالا یه سنگ ازش مونده.یه صفحه بی خداحافظی.
از وبلاگ های مرده بدم میاد.حسی که بهم دست میده شبیه به از دست دادن کسیِ که روزی نقش داشته تو زندگیم.به خاطر همین هیچ وقت بی خداحافظی از اینجا نمیرم.این یه رسمه بین همه وبلاگ هایی که داشتم.امیدوارم اوقات خوبی با هم داشته باشیم،ما آدمای شاید غمزده از دنیای امروز که دنبال ردی از گذشته میگردیم...

نظرات تایید نمیشن.کامنتتون اگه جواب داشته باشه میام وبلاگتون جواب میدم،اگر هم وبلاگ ندارید،توی پست بعد جواب داده میشه.
متن ها و عکسایی که لینک ندارن برای خودمن، بازم باید بگم کپی نکنین؟


سومانه...
ما را در سایت سومانه دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : someonemuststayhere بازدید : 121 تاريخ : شنبه 29 مهر 1396 ساعت: 0:06